کد مطلب:38182 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:16

گنجینه پرسمان » اهل بيت

در آية 15 سورة قصص واژة شيعه استفاده شده است. لفظ شيعه از چه زماني رونق يافت تا به زمان رسول خاتم(ع) رسيد؟

كلمة شيعه در آيه به معناي پيرو است. جملة هذا من شيعته و هذا من عروه حاكي است دو نفري كه با هم پيكار مي كردند يكي اسرائيلي و پيرو دين موسي بود و ديگري قبطي بود.4

در مورد اصطلاح تشيع، استمرار رهبري پيامبر(ص) بعد از رحلت است كه از راه نصب امام براي رهبري امت تحقق پيدا كرده است. نصوص فراواني كه در زمينة جانشيني اميرالمؤمنين(ع) در دست است و همه از پيامبر(ص) صادر شده، گواه اين حقيقت است. بنابراين درست نيست بگوييم لفظ شيعه از چه زماني رونق گرفت تا به زمان رسول خاتم رسيد زيرا پايه گذاران شيعه، مسلمانان واقعي و گروهي از مهاجر و انصار هستند كه در عصر پيامبر(ص) رهبري ايشان را پذيرفتند و به غير از او نظر نكردند و تنها دستور او را به كار بستند و در اصول و فروع به علي(ع) و عترت پاك او مراجعه كردند. اينان در عصر رسالت نير به شيعه معروف بودند و اين نام از زبان پيامبر(ص) به آنان اختصاص يافت. بسياري از دانشمندان اهل سنت نقل كرده اند كه پيامبر(ص) آية انّ الّذين آمنوا و عملواالصالحات اولئك هم خيرالبريه5 را دربارة علي(ع) و شيعيانش دانسته، با اشاره به علي(ع) فرمود: قسم به خدايي كه جانم در دست قدرت او است! اين [علي] و شيعيانش رستگاران روز قيامتند.6

4 تفسير الميزان، علامة طباطبائي، ج 16.

5 سورة بينه، آية 7.

6 جهت آشنايي بيشتر با روايات فراواني كه در اين زمينه هست ر.ك: بحوث في الملل و النحل، آيت الله سبحاني، ج 6، ص 102.